Varlıkla Yokluğu Yargılamışım

Sanırım benimki sadece taptaze bir günce yığını

Pır pır ediyorsa sırtımda kanatlı doğrularım 

Bilesin bin bir müşkül haldeyim...

Kolay olmuyor tabii ki cancağızım

Naklediyor şakaklara sanki anlatısı

Çırpınıyor zihnimde 

Üstelik dualarımda üşüyor

Düşündükçe geçmiyor ezberlenmiş tadın

Her ne kadar zamanı öldürmek istesem de

Sonsuz çeşitlilikte eylem yaşanıyor

Sakin / kırgın / masum

Böylesi delirmedim be muhterem anam

Umudun mavisinde saklı sanki gökyüzüm...

Bir zaman geliyor 

Kalbimde kendi baş rolümü oynuyorum

Zira an geliyor uzaklaşmak istiyorum 

Kendi nefesimden

Yıllar boyu istediğim arzulardan

Yanaklarımın gamzeli çukuru bile

Çek diyor cezayı 

Yokluğunla sarhoşu ol

Nitekim tan yeri ağarıp 

Güneş yeniden gülümsediğinde

Mutluluk uğrayıveriyor sokağıma da 

Çekebiliyorum senden dağılan menekşe kokularını içime

Ne zaman geceye bölsem kaçırılan geçmişi

Yerimi yadırgıyorum mahkum edildiğim yerden

Aklıma düşeni dikkate bile alınmıyor bazen sözler

Sadece sırlar

Ahhh... şu bildiğim lakin senin bilmediğin 

Bulunduğum ana yansıtılıyor

Varlığın görünmeyen yanının 

Aynası durumu

Geçmişi sevip 

Nefsini bilen saadetin şifresi

Aşkla mümkün müdür

Kendi gözümde biraz kıymetlisi

Kalemimde yargılanmaya koyuluyor

Zamanda bazı anıları silerek 

Seyrinde bazılarını düzelterek 

Bazılarını da özellikle unutturmayalım

Bu yüzden düşüncelerimden kaçışım

Belli ki kıymetini bilmeyen ahmağım

Uğurlu muyum uğursuz muyum

Asıl kendini öldürenin...

'Zaman' olduğunu benimsemediğim

Haddim var mı ki 

Bilemiyorum güzel anam

Kendi zayıflığımı taşırım bu sohbet halkasında

Mutluluğu özgürce dile getiren 

Yüreğine selam olsun 

Selam olsun 

Zamanın azaltamadığı 

Yok edemediği iyi kalbine

Yumuşatmadığı halde üzüntü yok diyebilene

Ödünç versem nazarı gönlümün aynası!

Göz dediğin anlamı nice 

Güdülerim hep mi hoş görünen dışa vurumu dilimde

Her baktığımda kendimi görmekten memnun olmadığım 

Hırçınlıktan kırgınlıktan sanki 

Ölümüm ve dirilişim

Aramızda hiçbir sual ve cevap vaki olmadı ki

Huzurunda susmak mı gerek bu alemin

Zamanı keşke vücutta iyimser yaşatsaydı 

Aşksal bir öpüşmeyle

Zira insan dediğin ne ola ki birkaç sırdan başka

Soyuta bakar gönül gözüyle

Gerçeğe dalar akıl gözünle

Ne değişmiyor ki...