Sanırım benimki sadece taptaze bir günce yığını
Pır pır ediyorsa sırtımda kanatlı doğrularım
Bilesin bin bir müşkül haldeyim...
Kolay olmuyor tabii ki cancağızım
Naklediyor şakaklara sanki anlatısı
Çırpınıyor zihnimde
Üstelik dualarımda üşüyor
Düşündükçe geçmiyor ezberlenmiş tadın
Her ne kadar zamanı öldürmek istesem de
Sonsuz çeşitlilikte eylem yaşanıyor
Sakin / kırgın / masum
Böylesi delirmedim be muhterem anam
Umudun mavisinde saklı sanki gökyüzüm...
Bir zaman geliyor
Kalbimde kendi baş rolümü oynuyorum
Zira an geliyor uzaklaşmak istiyorum
Kendi nefesimden
Yıllar boyu istediğim arzulardan
Yanaklarımın gamzeli çukuru bile
Çek diyor cezayı
Yokluğunla sarhoşu ol
Nitekim tan yeri ağarıp
Güneş yeniden gülümsediğinde
Mutluluk uğrayıveriyor sokağıma da
Çekebiliyorum senden dağılan menekşe kokularını içime
Ne zaman geceye bölsem kaçırılan geçmişi
Yerimi yadırgıyorum mahkum edildiğim yerden
Aklıma düşeni dikkate bile alınmıyor bazen sözler
Sadece sırlar
Ahhh... şu bildiğim lakin senin bilmediğin
Bulunduğum ana yansıtılıyor
Varlığın görünmeyen yanının
Aynası durumu
Geçmişi sevip
Nefsini bilen saadetin şifresi
Aşkla mümkün müdür
Kendi gözümde biraz kıymetlisi
Kalemimde yargılanmaya koyuluyor
Zamanda bazı anıları silerek
Seyrinde bazılarını düzelterek
Bazılarını da özellikle unutturmayalım
Bu yüzden düşüncelerimden kaçışım
Belli ki kıymetini bilmeyen ahmağım
Uğurlu muyum uğursuz muyum
Asıl kendini öldürenin...
'Zaman' olduğunu benimsemediğim
Haddim var mı ki
Bilemiyorum güzel anam
Kendi zayıflığımı taşırım bu sohbet halkasında
Mutluluğu özgürce dile getiren
Yüreğine selam olsun
Selam olsun
Zamanın azaltamadığı
Yok edemediği iyi kalbine
Yumuşatmadığı halde üzüntü yok diyebilene
Ödünç versem nazarı gönlümün aynası!
Göz dediğin anlamı nice
Güdülerim hep mi hoş görünen dışa vurumu dilimde
Her baktığımda kendimi görmekten memnun olmadığım
Hırçınlıktan kırgınlıktan sanki
Ölümüm ve dirilişim
Aramızda hiçbir sual ve cevap vaki olmadı ki
Huzurunda susmak mı gerek bu alemin
Zamanı keşke vücutta iyimser yaşatsaydı
Aşksal bir öpüşmeyle
Zira insan dediğin ne ola ki birkaç sırdan başka
Soyuta bakar gönül gözüyle
Gerçeğe dalar akıl gözünle
Ne değişmiyor ki...
