Sır gibi sakladığım
Yaşıyorum ve de korkuyorum işte…
__________
Bilmiyorum
Onca açmazlarımda hissizleşen parmak uçlarım
Güpegündüz günlerince okşadığım
Bir an tereddüt ettiğimde
Neden itirazda hesabını tutamıyorlar
Tanıklar oysa yalnızlığıma
Devam ediyorum illaki yinede…
Kimi yüzler vardır uzun bir öykü
Mazide kalan yıllarına yakın,
Kimi yüzler de vardır
Gününe yabancı geleceğine uzak
Ses etme diyorlar
Şimdi kalemimi sıkı sıkı tutar
Yaz dersin her biri ben olan;
Biteceğini var saysam
Sevgi koşullu verilen bir şey mi ki?
Sanki binlerce sözcüğün ardında
Okunmayı bekleyen bir kitap gibiyim
Onlarda uzun bir şiir yaratabilirim
Dahası…
Hesap kitap sormasa cümle telaşım
Ürkek ve temkinli sırtımı yasladığım
Dudaklarımdan saklamaya çalıştığım,
Belki de hayal kırıklarım
Sorularıma cevap verecek kadar
Üşüyorum
Ya teslimiyet ve ihanet
Beni ele geçirirse?
O göz bebeklerimdir,
Bazen güneş kadar genişlerken
Bazen yetim ve ürkekçe daralan
An gider, izler yüzüme yazılır
Bakışlarımın derinliğinde beni de ele verir
Yüzümdeki kimi hafif, kimi derin çizgiler
Şimdi otuzunda kuşatışsa zihnimi
Tek taraflı özverisinde
Ne özlediğimi söyleyebilirim
Ne de içlerinde özlemlerini tutabilirim
Ne sana 'niye yoksun? Diyebilirim
Nede bu haksızlık diyebilirim.
Ama bilirim gözler yalan söylemez
Kendi gölgemde bilinmezliklerin içinde
Zamanın götürdüklerinden
Yüzüme, gözlerime ve çizgilerime vuran
Renkli bir imza gibiyim
Günahlarını üstlendim terk edişlerin
Sadece 'seni' yüreğimde inan
Daha inadına taşıdığımı bilmeni isterim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder