Çağırmaya Dilim Varmıyor

Bölük pörsük uykular, üç kuruşluk düşler...

Hayatım yeni bir ışık altında,
Bir sisin dağılma anı gibi 
Hele de gözlerimin önüne serilmesi
Vicdanımda çoktandır kendime karşı 

Yalnız kalmak ve ağlamak,
Ağlamak istiyorum
Ellerimi gözlerimden bir çeksem
Gökyüzü sanki her şeye inat açık mavi
Altında yaşamı ve ölümü...

Niçin aşkının kuvvetini bana karşı kullanmadı
Yoksa beni sevmiyor muydu?

Söylediklerim yüreğime yetmediği o esna
Dokunmuş ki tebessümle yazıyorum 
Hepsinden ilginç dilimin besmelesi
Sabah uyandığımda incitir sandığım
İçime tutuşturduğu o bin telaş
Ya birde aklıma sürdükleriyle
İkna edişleri yok mu?

O an ne denli huzurlu görünmüşüm
Henüz ellerime değince güneş
Kendi elimde imiş oysa olanlar, olan...
Titrek bir sıcaklık büsbütün bunlar

Sonra o gördüğüm rüyayı anımsarım da
İnce kıyılmış bir sızı işitirim...
Aşk sandığım beni bütün varlığıyla
Bir hiç yüzünden cezalandırıyor 

Derin uykumun bilincini ne olur usulca ört
Umut gibi saçılmış yaşam içime
Yoksa pişmanlık göz yaşları dökeceğim
Açık sözlülüğümle 

Dile getiremediğim,
İstersen sessizce tavır takınır gidersin
Nefesimin değerine hükmetmeden
Oysa,içim hep şiirce inanmakta 
Bir romana çoktan yazılmışım
Yapmacıklık hüneriyle cevap veren

Gel ki kendimden ummadığım
Yine erkenci bu sabah
Bazen anlatamaz yakınmayıp
Kımıltısız lisanımla ses etmesem! 
Suçluluk idi çaresiz dokunmaya korkan
İçimde henüz ölmemiş olduğunu düşünürüm

Vakitsiz giden ruhumun düşünceleri
Göğe bakan kaçan keyfim
Bazen soluğunu tutan gök kuşağım
Bazense sebepleri etmeyen 
Tek sitem...
Aklına getirdiğimi sandığım korkunç

Belki de o 
Hiç yerine koyamadığım bir bahar
Bir cemre damlasının
Tesadüfü karşılaşması
Bedenimin her hücresi!
Yaşamın içinde geleceğim ve geçmişim
Uyarmaya çalışmıştı hepsini 

Şimdi çağırmaya dilim varmıyor 

İstemediğim yerlere benim peşimden niçin gider?