30 Nisan 2014 Çarşamba

Yanağını Gözyaşımla Yıkar Ağlar mısın


Takatim mi zihnime yetmiyor, çekiliyor sessizliğe

Yoksa
Kalbim mi ürperip dürülüyor acizliğe
Yaa sabır...

Kelimeler düğümlenirken dilime
Ruhum hissiyatı fark etmeli 
Cümleleri içime gömüp de
Aşkın muhabbetini tanımadan,
Azade etmemeli

Sinemde derlenip, sükûtla kıdemleşen
İklimimde yeşerip kemale eren
Dile gelen lakin bekleyen

Sen bende bul beni
Kabuğumdan çıkarıp sevdire dur
Öğret yaşamı
Nefes almayı…

Yürüyen bir ağaç gibiyim!
Oysa kederlenmeyen ve nedamete davet getirmeyen
Dallarımdaki meyveler
Gayrete amade yeşermeli
Neticeye doğru olgunlaşmalı

Bilirim hevesler çok renklidir
Yüreğim hissetmeye hevese müsavi iken 
Umutlar akıp gitmemeli

Zihnim kadın kimliğimle
Samimi ve yürekten
Ne kadar mücerrettir ki
İdrak etmeme vesile tek payem 

Namusum gibi onurlu
Nefse ve kadere mükellef
Tercihi yapan iradem
Hep İçimin gizlisinde
Yazdığım her şiirimin mısrasında adını saklar

Ruhumu ve aklımı müsavide tutan
Yazılmamış ve okunmamış
Vefadır gözlerimde okuduğun

Mahkûm olduysam sultanım sevdalı yüreğine
Yaralı vurulmuşum

Gözlerinin bebeğine...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder