Biliyor musun,
Yokluğunda kayıp çöle
düşeceğimi
Uykularımdan
kaçıp geceye bölüneceğimi
Yine de kapatıp
gözlerimi
Hissediyorum ki
Mutluluk reçetem
sen olmalısın
Damarlarımda yol almış gidiyorum
Kalayım isterim sürekli gönül bahçende
Yanarken
sıcaklığınla
Usulca bırakayım bakışlarımı
Ay ışığın olayım
dizelerinin arasında
Mavinin koynunda
Var/sın ezberimde engin sevgimle
Şiirce eşit
paylaşılmış inancımla
Nabzım
yoklanırken
Karanlık
gecelerime
Biliyorsun gaddar
olmayı öğrenemedim
En çok gamzelerim
kadardı gördüklerin
Cümlelerim upuzun
Düşüncelerim ise
üşümekle dağınık
Ne olur anla ben aşığım
Susan her dil
suflesinde sürgünüm
Çıkarıp yağmura yürütmedim mi kırılgan usumu
Açık seçik dile
getirmedim mi?
Bir
uçurumun kenarında olduğumu
Öze sıkıntı
verildiğini
Vazgeçilmezim
dediğimi
Söyle bu aşk
kimindi
Gürültü ve karmaşanın ortasında
Ateşini savura
bilir miydi bu kora dudaklar
Kimeydi mekânı belli
yüreğimin gerdan kırmaları?
Şimdi ansızın kaybolan mutluluğum
Çiçekleri ve
sessizliği dinletiyor
Gönül
bahçeme taşındıkça zaman
Farkında mısın bilmem ama
Yaşam böyle zaten
Anlar anıları
hissederek yaşayanlar anlar
Sensizliğin lal dudağı içime dokunmasaydı
Un ufak olurken
c/an parmak uçlarımda
Sen de an'ı yaşa,
yaşat doyasıya diyemezdim
Hiçlikten, yokluktan sıyrılırken şiirsel
sözcüklerim
Boşal çağlayanlar
gibi köpük köpük
Sırılsıklam ol
dizelerimin arasında
Mutluluğun gizi
bizi küstürmeden
Hayaller
Tükenmiş bir
denizden arta kalan kumsalında
Hüzün gönlü
mesken tutsa da...
Dileğim
Aşk makamında bin
gülistana bedel
Bahçende Muhteşem Şengülün Olayım... !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder