Kısrak Kadın

Aşka tesadüfler düşmeye dursun

Sevişme tortusuyla dokunur dudaklara

Gözlerdeki asalak gibi

Yakalandı mı oradan oraya savurur

Kural tanımaz baştan çıkarır

Bunca deney ve bunca sınavdan sonra

Susamaz susturamaz

Ne sözcüklerle sözcüklerin içinde

Ne de sessiz meczup sayfaların arasında

Dilerse okşar 

Usulca doluşur yüreğe

Kulağa hep aynı türküyü tutturur

Bir sevda nöbetini bestesine

O da istemez mi

Soyunan günün kıyılarına inat

Geceyi tutup tam ortasından kurşunlamayı 

Ateş böceklerini de üzerine salmayı

Yoksa bilmiyor bilmezliğine

Gövdesine çoktan

Şafağın ilk resmi

Ezgisiyle tinsel devinimini

Resmedip saklanmış

Yanaklarına da 

O tanıdık utangaçlığını düşürmüş

Pentür mü yoksa tutku mu

Bir başkadır kısrak kadını çizen

Korkunun hiç bir harfini taşımayan

Bir iklim gelgit içinde yaşayan

Silik kadife kişilikte sığınağındayken 
Tut ki,
Oradan çıkmaya zorlandı 

Yada

O solgun yolculuğa adandı

Ergüvan gibi kaybolur gerçeğinde

Hemde her dile gelişlerde!