O bir kadın
Gecenin sessizliğinde darda
Ruhu duygularını sapsarı yoklamakta
Bağışla nesin sen sabır gergefinde
Fısıltıları sanki kulağımda
Hatırına siteminden vazgeçsen
Bekliyorum hadi hüzün demlendi sözlerimde
Dinle ömrümden yudumlayan
Satırlarımı okuturken özür dilerim
Gizli kalması gerekirken tonlarca hasret
Yüreğimi kilitlemeden anahtarı cebime koydun
Hatırla!
Gönül köşküydü bir zamanlar
Dilimdeki suskun kelimeler
Mor girdaplarda ipe dizimler
Gerçekte perişan haller
Hayata tekrar bakıp düşününce
Sırılsıklam huzura ermeye geldim...
Sarmadı mı nakış nakış
Bakındıkça etrafına sıcaklığım
Kaybolmadı mı öpülesi bakışlarım
Kendimi düşünürcesine,
Gelecekten bütünüyle
Koptuğumu hissediyorum
İnci tanelerinin bahara yazılmış adıyla
Şimdi, avazı çıktığı kadar
Benim yerime sitem ediyor
Göz pınarlarına bakıyorum da
Sessiz sessiz bir serçe üşür
Dil göze ne kadar saklansa da
Ne yalan diyeyim
O uysal ve âşık bir kadın
Lakin dolu dolu yaşamaya aciz
Ne çok özlem duymuş huzura
Ertelenen yarınlara
Ne çok günah çıkarmış mahcup gecelere
Ya o çekilen tespih taneleri…
Şimdi inadına saygıyla
Islanmış gülüşlere sığınıyor
Vefasız kalp kırıklıklarımı topluyor
Yazık!
Yüzünde heyecandan ürpermeler
Aşk kokan gururu
Sonunda itiraf ediyor
Yorgun mu yorgun gözleri ve de dili
Çünkü o da bir kadın…
Anla şimdi şiir giderken mürekkebinden
Titrek sesim alevim bilesin...
Neredeysen ey sevgili bağışla
Bitsin bu sessiz edebin adanmışlığı
’Gözlerinde soluklansın
gül cemalin!’
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder