29 Nisan 2014 Salı

Vitrinidir Gözler Yüreğin







Yıka hadi günahlarınla özümü, 

Bir ömür yanarken tövbelerin de közü...


Adınla yankılanır bil ki yarım hikâyem 

Keder içinde kekeleyen komedyam 

Benliğimden beni kurtarınca

Nefesin ayaküstü sadakatim


Hayır,asla karşılaşmayacağız 

Kabul etmen umulur

Ki son biletimin duasıydın

Şahidim yalnızlık kokan kaldırımlar


Muhtemelen az bir zaman sonra

Hepsi hayal olacak boğulmak için kendimde

Koparmaya inatlaşan bahanem durma

Lambaların sarı ışıklarına bırak

Gömü ver, dirilt, yargıla 

Ne duruyorsun satır aralarında, yoklama...


Dudaklarımı mühürletmen

Merhametsiz cümleleri olgunlaştırdı

Ölümü yetiştirdilerse de 

Abıhayat aşkıyla dirildi


Son sefam

Son seyrim

Sesli korom

Bana bu bir rüya gibi gelmede

Çırılçıplak gülümser ağzımdaki aflar,

Her gece gönlümden çıkıp

Güvercinler hep bir yana uçarlar

Her seher aşkıyla tekrar uçup

Sonra gece boyunca bedenime hapsolurlar

Vakti şevkle kanat çırparak

Kaderin vuslat ipini koparmışlar

Sanki güz soğu sarhoşluğu yaşamaktalar

Ben ki sillelere zebun olmuş reva mı?

Yüz binlerce tokada layığım işte!

Kayıtlara geçsin bu saçma sapan 

Kimsesizliği öperken sözler

Bir tek ağzım var,

O da senden utancından sırları hapsetti,

 Ölüyorum dedi!Kırılıp kaldı


Delik deşik kırk yama serap kesilsem 

Vitrinidir yinede bu gözler yüreğimin 

Birinde zehir diğerinde şeker

Onlarda yağmur korkusu yoktur

Çarparlar hep kalbimin buz dağına! 


Başka sözlerim daha var amma lüzumsuz...Bir özür de beklemiyorum haşa.Bu kadar açıklama şiirin ahlakına aykırı

'Sevmeyen ne bilsin,sevenin yüreğinde kopan fırtınaları'
















Hiç yorum yok:

Yorum Gönder