Öldürdüğün Aşklar İçin Şerefe

 

                                           Karanlık veya aydınlık seri hislerim;

Acıyı ve sevinci hep sana yazdım
Sana söyleyip kimselere söyleyemediğimi
Bağ bozumu sofrasına kilitleyip mühürledim

 

Özlemler harikulade
Yavaş ve nazlı
Mısralar ise musiki dalgasında
Sınırsız ve müessir

İfadelerse özverili dolup taşmakta

Neden ama sonucu başlangıcına ters

Mahrem veya haşin bütünüyle değişti

Soru sormaktan kaçınıyorsak,

Yüz yüze gelmekten çok

Üçüncü bir kişinin yanında konuşmayı yeğliyorsak

Birbirimizin hakkında karşılıklı

Yanlış yargılara varmıyor muyuz?

İnceden alaylı yara alan yüreğim
Bağışla ama anlamakta zorlandım

Özveri denen kavramı özümseyemedim

Bu izdivaç belli ki bizi ayıran uçurum

Kıyıya vardım ve yeniden
Gemisiz kalma duygusundayım
Oysa denizin bittiği yerde
O en büyük Okyanuslar başlar


Bitmez tükenmez alın yazı
Öldürdüğün aşklar için şerefe!

Sabretmeyi öğretemedin ilişkilere
En uç noktalarında zorladın

Susabilir miydiler yapayalnız çay, tütün ve kalemle

Niye bir uyuma, bütünlüğe varamadın
Beklerken nice usanmış yılgınlıklar

Canlı bir örneğin niteliğinde