Ne zaman küçük bir çocuğun
o riyasız gözlerine baktın?
Ahhh...ah..
Bilemezsin içindeki o yetim maskeyi
Sarmışsa benliği..
Dilin lal olduğu
Ne vurgunlar yemiştir onlar gizlice
Bilemezsin,sezemezsin
Büklüm olmuşken yarınlara
Sustur hadi yüreği kolaysa
Soluk mavi buğulu gözlere
Fazla bir şey de bekleme ,anlat
''Ben yandım sen de yanma !''diye
Üşüme sakın ola utanıp
Kuytu köşelere düş/ün/de
Çağır düşleri yetmiyorsa
Mecbur öksüz gülüşlere..
Sebebi yaşamın ağır yükü
'O kadar uzun zaman oldu ki..'
Neydi bu üzerinde ki ölü toprağı
En son ne zaman bir çiçeği kokladı
Denizin o iyot kokusunu ne zaman içine çekti
Ne zaman aynada kendi gözlerine baktı
Bahar yağmurları yakında başlar
Çıkıp dolaş, ıslan,eğlen isterim
Bu adaletsiz dünyanın zincirlerine takılma !
Gözlerinden akan yaş mı olur artık bilemem
Ama kirpiklerinden
Dökülü versin artık istekler
Ah ah
Keşke hayat biraz daha duyarlı,
Vurdum duymaz olmasaymış
Kuralına göre oynatmayı öğretseymiş
Bu gibi yetim çocuklara !
İlknur Yıldırım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder