Şimdi aylardan aralık
Bense bir kasım
yaprağı
Düşünmeyi öğrenir, umudu
çizer
Aman, bana ne de
diyemez
Ah aşk… Ah hayat… Ah vicdan
Ne olacak ;
Met cezirde bir
dalga gibi
Ne içecek kadar
cesur
Ne de dökecek kadar
korkağım
Çat kapı uğrasam
Şu halimle nefesini karıştırabilir misin nefesime
Şu halimle nefesini karıştırabilir misin nefesime
Ne dersen de
Gün batımı rengini
değiştiremiyorum
Solum hep isyankar
Ve kalbimden yana zora gelemez,
Ağlıyorsa gülemez
O yüzden sağıma
güvenip
Müthiş eğlenceli yolunda giden
hayatımdan bahsediyorum
Onlar da inanıyorlar
Uzak kalıp düşününce
Her şeyin farkına
varılıyor
Fakat bu beni
huzurlu kılmıyor,
İçimi acıtıyor
ürpertiyor
Zaman zaman da
sanki kıskanıyor
Başkasıyla hayali
bile...
Anlıyor musun
Anlıyor musun
Ve ağzımda yine aynı tat
Daha da içime
batıyor
Şimdi nasıl çözülür
ki dilim
Açmışım ağzımı ayna
kesikleri ile
Yeniden bir
şeylerin ters gitmesi korkusu
Neden söylemeye cesaretim olmayan şeyleri
Boş bir ajandaya
karalıyorum ki
Neden...
Neden birazdan
buruşturup atacağım
Bu milyonuncu kâğıt
parçası gibi
Düşüncelerimi de
beynimden
Kalbimden
atamıyorum.
Baksana halime
Güzelin artık
kendisine yalan söyleyemiyor
Karanlığı çekip tek başına
İkimizi üşüyor sabaha dek
Say ki yalancı
bahara kanan bir badem ağacı
Ama firar
etmeyecek,bilesin!
İstediği tek şey
kusursuz olmak;
Zarif, güzel ve
alımlı hatıralarla
Bir kadın olarak karşına çıkmak
Sonra ondaki değişikliği gördüğün an
Duyacağın heyecanı geri getirmeyi
Biliyorsun can ayazda
Sana karşı olan
hislerini dizginleyemez
Zira tüm geceler
boyunca
Söndürdüğü izmaritlerin haddi hesabı
yok bilirim
Yinede merak ettiğine,
Görmeyi özlediğine öyle eminim
Razıysan gözlerinde zorla tuttuğu biriken yaşları
En ufak çene
hareketinle dökülecek yanaklarına
Bilesin cevaplarına hazır değil
Elinde değil
çok korkuyor
Böyle miydi
gerçekten, özlemişlik hissi.
Gel şimdi topla
Telafisiz eyvahlar
var cebinde
Umuda sarılır gibi
direnmekte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder